Springe zu MainSpringe zum EndeSpringe zur Sidebar
Zur Startseite gehen (Dekorationselement: Rhodomans Kopf)
RhodomanologiaDas poetische Werk von Lorenz Rhodoman bis 1588
Dekorationselement: Rhodomans Hände schreiben auf einem Blatt Papier.

Briefgedicht an Martin Crusius von 1582 (Tres epistolae Laurentii Rhodomanni; Nr. 3)

Gr.

346 TRES EPISTOLAE LAVRENTII RHODOMANNI [III.] Eidem Marti- no Crusio εὖ πράττειν. 1 Οἷα ποθεινὸς ἵκανε φυσίζοος ὄμβρος ἀρούραις 2 αὐαλέαις δηναιὸν ἐπὶ χρόνον εἴαρι μέσσῳ, 3 Literae tuae mihi iucundae. τοῖά μοι ἱμερτός τε καὶ ἀσπάσιος γένετ’ ἐλθὼν 4 σῆς ῥόος ἐκ παλάμης πινυτόφρονος, ἔξοχε φωτῶν, 5 Ἑλλάδες ὃν Μοῦσαι κατὰ Τεύτονος ὄμβριμον οὖδας 6 ἐκπάγλως φιλέουσιν. ὃ γὰρ δρόσος ἠμὲν Ὑμήττης 7 ἠὲ καὶ ἐξ Ὕβλης πέλεται ξουθῇσι μελίσσαις , 8 ὃ στέφος αἰζηῷ, τό ῥά οἱ πετάλοισιν ὑφαίνει 9 παρθένος εὐόδμοισι φίλου τ’ ἐπὶ κρατὸς ἔθηκε, 10 τοῦτό μοι ἐστὶν ἄγαλμα τεῆς φρενός. αὐτίκα δ’ εἶπον· 11 „Ὢ τίς ἐγὼ δειλαιός, ὃν εἰς τόσον εὖχος ἀείρει 12 καὶ τόσον ἀμφαγαπᾷ, φάος ἐσθλῶν Κρούσιος ἀνδρῶν; 13 Utinam erudite rescribere possem. αἴθε μοι εἰς φρένα Μοῦσα δύοι πάλιν, ἥ ποτ’ ἐκίνει 14 παλμοῖς οὐρανίοισιν ἐμὸν κέαρ, ὄφρ’ ἐρόωντι 15 εὐρύθμοις ἐπέεσσιν ἐμὸν πόθον ἀντία φαίνω. 16 ἡ δ’ ἀπὸ τῆλε πάτησε βίου κακοδαίμον’ ἐμοῖο 17 μοῖραν ἀποστυγέουσα. τὸ γάρ θ’ οἱ μέρμερον ἄλγος, 18 ὅττι μὲν ἀγλαόμητιν ἐπίσταται ὕμνον ἰάλλειν, 19 ὅς κεν ἐϋφραίνῃσι θεὸν καὶ παῖδας ὀφέλλῃ, 20 ἀλλ’ οὐδεὶς ἐπέων ἐμπάζεται οὐδὲ μὲν οἴμῳ 21 προῖκά περ ὑμνήσουσαν ἐδέξατο· φεῦ κακότητος. 22 Musa Graeca multis contemptui hic. οὐκ οἶον κληΐσιν ἐεργομένη προθύρηφι 23 σὺν μολπαῖς ἕστηκεν ἐΰφροσιν, ἀλλὰ γέλωτα 347 24 λάβρον ἀτιμίην τε χάριν πέμψαντι κόμισσε. 25 τοὔνεκα προτροπάδην φεύγει λάτριν, ἄλλοθι δ’ ἄλλον 26 δίζεται εὐτυχίῃσι κεκασμένον. αὐτὰρ ἔγωγε 27 ἕζομ’ ἀεργίῃ βαρυκηδέϊ θυμὸν ἰάπτων. 28 ἀλλά με πρωῒ θεὸς Λητώϊος ἦλθεν ἰαίνων 29 πὰρ σέθεν, ᾗχι λέλογχε φίλην καὶ κύδιμον ἕδρην. 30 Ἀονίδων δ’ ἐπάγει ποτὶ σὸν χρέος, ἥν κ’ ἐθελήσῃς. 31 Etiam alibi et istic. φάσκε δέ μοι (ψυχρὸν παραμύθιον), ὅττι καὶ ἄλλῃ 32 οὐ μόνον ὑμνοπόλων εὕδει χάρις (ὥσπερ ἀείδει 33 τὶς Θηβηγενέων) ἀμνήμοσι πὰρ μερόπεσσιν, 34 ἀλλ’ ἄρα πρόχνυ βροτῶν ἐξέφθιται. ἔμπα δ’ Ὀλύμπῳ 35 ζώει καὶ λιπαρὴν ἀρεταῖς τεκμαίρετ’ ἀμοιβήν. 36 τὴν δ’ ἄρ’ ἐμὴν δραπέτιν χάριν ἰχνεύσασαν ἁπάντῃ 37 οὐδέπῃ εὑραμένην τιν’ ἐμοὶ φάτο νόστιμον εἶναι, 38 εἰ δέχθαι φίλον ἐστὶ κενὸν βάρος. ἐλθέ, μάκαιρα, 39 καὶ δύσποτμος ἐοῦσα· παλίντροπον οὐκ ἀπερύξω. 40 Canturus ergo domi nobis ipsis. εἰ δ’ ἡμῖν οὐκ ἔστιν ἐς ἀνδρῶν οὔατα χεῦαι 41 τερπνὸν ἐϋφραδέων ἐπέων θρόον, ᾄσομεν οἴκοι, 42 οἷα λόγοις κλέος ἠῢ καὶ οὐδενὶ πῆμα φέρωνται. 43 ἐνδομύχων τάχα που Θεὸς ἥσυχον ὄσσαν ἀκούσει 44 πορσανέων ποτ’ ἄεθλον ἐν ἀμβροσίῃσι χορείαις. 45 νῦν δ’ ἄρα σὸς πόνος ἐστὶ διαπρυσίῃσι γεγωνεῖν 46 ἀγγελίαις, ὡς οὔτις ἐν εὐκάρποις Ἀλεμανῶν 47 ἀγχινόων πεδίοισι βιοσσόον ἠέρα σύρει 48 Te maxime diligo. φίλτερος ἢ Μαρτῖνος ὁ Κρούσιος, ὅς ῥα τέτυκται 49 Τευτονίῃ λογίοισιν ἐν ἀνδράσιν, ὅττι σελήνη 50 ἀννέφελον περὶ νύκτα κατ’ αἰθερίων πόρον ἄστρων. 51 Χριστὸς ἕοι ζωήν τε καὶ ἀγλαὸν ὄλβον ἀέξοι, 52 νῦν μὲν ἐϋκλείης δρέψαι πολύτιμον ἄωτον, 53 ὀψὲ δ’ ἐϋφροσύνης θεοτερπέος ὅρμον ἱκέσθαι. Γένοιτο. Haec mihi amor in te mirificus, vir optime et clariss(ime), nunc quidem αὐτοσχεδιαστὶ ex- Emergant scripta tua sicut Delus ins(ula). pressit, tametsi diu hoc scriptionis genere supersedi. Opto autem multis votis, ut scri- pta illa tua, dubio procul ἀξιολογώτατα, ex adversariorum pelago, in quo satis diu fluctuarunt, nunc tandem emergant καὶ ἑδραίαν, ὥς ποτε Δῆλος ἡ μυθική, χώ- ραν εὐτυχίας λάβοιεν. Vale. Lunaeburgi, Calendis Maii, M. D. LXXXII. T(uus) Laurentius Rhodoman.
Springe hoch zu Main